Şiddet vakaları, liyakatsizlik, ekonomik kriz ve gelecek kaygısı nedneiyle, çok sayıda meslek dalından insan gibi akademisyenler de çareyi yurt dışına gitmekte buluyor. Akademik Dayanışma Platformu (ADAP) üyesi ve öğretim görevlisi Zeynep Ardıç, konuya ilişkin yaptığı açıklamada, “Yaşamsal faaliyetlerimizi bile karşılamakta zorlanıyoruz, özellikle büyük şehirlerde aldığımız maaşla ev bile tutmaktan aciz durumdayız” ifadelerini kullandı.
Siyasi, ekonomik ve sosyal sebepler çok sayıda insanı yurt dışına gitmeye iterken, yaklaşık 12 bin akademisyenin de yurt dışına gittiği ortaya çıktı.
ANKA’da yer alan habere göre, ADAP üyesi ve öğretim görevlisi Zeynep Ardıç “Akademisyenler gerçekten geçinemiyor. Yaşamsal faaliyetlerini bile karşılamakta zorlanıyorlar. 12 bin civarında akademisyenin yurt dışına gittiğini gösteren bir çalışma var. Doktorlar gibi akademisyenler de yurt dışına gidiyorlar” dedi.
‘EV TUTMAKTAN ACİZ DURUMDAYIZ’
Bazı araştırma görevlilerinin öğrenci yurtlarında kalmak zorunda kaldıklarını vurgulayan Ardıç, “Arkadaşlarımız ev kiralayamıyor. Bu gerçekten çok acı bir durum. Özellikle büyük şehirlerde aldığımız maaşla biz bir ev bile tutmaktan aciz durumdayız” ifadelerini kullandı.
Türkiye’deki sorunların çözümünde akademinin çok önemli olduğunu vurgulayan Zeynep Ardıç, sözlerine şöyle devam etti:
“Türkiye’deki durum pek iç açıcı değil maalesef. Çünkü Türkiye’de 200 civarında üniversite var ama verimliliğe baktığınızda gelişmiş ülkelerle maalesef rekabet edemeyecek durumdayız. Dünyanın en iyi 500 üniversitesi arasında Türkiye’den sadece üç üniversite var. İlk bin üniversite arasında Türkiye’den sadece 15 üniversite var. Akademinin pek çok sorunu var. Liyakat, mobbing vs. ama şu son geldiğimiz noktada ekonomik sorunlar o kadar ciddi bir boyuta ulaştı ki biz artık diğer sorunları ikinci plana atmak durumunda kaldık. Akademisyenler gerçekten geçinemiyor. Yaşamsal faaliyetlerini bile karşılamakta zorlanıyorlar.
‘ZİHNİMİZ GEÇİM SIKINTISIYLA MEŞGUL, EK GELİR ÜRETME DERDİNDEYİZ’
Ekim ayında ben Almanya’ya davet edildim. Gidemeyeceğimi söyledim. Çünkü gerçekten karşılayamıyorum. ‘Eğer ayarlayabilirseniz online yaparım’ dedim. Bir kısmını da karşılamayı teklif ettiler ama ‘Bütün masraflarını karşılayamayız’ dediler. ‘Bütün masraflarımı karşılayamazsanız gelemiyorum’ dedim. Çünkü benim bir maaşım gidecek oraya ve bu gerçekten çok acı bir durum. Bundan 5-6 yıl öncesine kadar bir yerden kabul aldığınızda mutlu olup gidiyorsunuz yurt dışındaki etkinliğe. Şu anda yurt dışındaki etkinlikleri geçin yurtiçindeki etkinliklere gitmekte bile zorlanıyoruz. Bu bile bizim bütçemize çok ciddi bir yük oluşturuyor. Bu da akademinin verimsizleşmesine yol açıyor. Sürekli zihnimiz geçim sıkıntısıyla meşgul. Ek gelir üretme derdindeyiz ve artık meslek onuru diye bir şey de kalmadı.”
